Πώς κάνουμε σωστά το σημείο του Σταυρού
Ο
Σταυρός είναι το σύμβολο του Χριστιανισμού. Επάνω στο Σταυρό ο Χριστός
έχυσε το Πανάγιο του Αίμα και μας εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου και
τη δουλεία του εχθρού. Από τότε, ο Σταυρός από σύμβολο θανάτου, έγινε
σύμβολο ζωής και αφθαρσίας. Είναι όπλο κατά του διαβόλου και των παθών.
Είναι «ημών η βοήθεια, βασιλέων κραταίωμα, σθενός δικαίων, ιερέων
ευπρέπεια…», όπως αναφέρει η υμνολογία της Εκκλησίας μας. Οι χριστιανοί
φέρουμε -και πρέπει να φέρουμε- το Σταυρό στο λαιμό, στο στήθος μας.
Επίσης κάνουμε πολλές φορές το σημείο του, όπως όταν περνάμε έξω από μια
Εκκλησία, στις ιερές Ακολουθίες, όταν επικαλούμαστε τη βοήθεια του
Θεού, της Παναγίας ή κάποιου Αγίου κ.τλ.
Πώς
θα γίνει όμως για μας φυλακτήριο το σημείο του Σταυρού; Τον κάνουμε
σωστά; Αν τον κάνουμε, όπως μας παραδίδει και μας διδάσκει η αγία
Εκκλησία μας, δηλαδή με πίστη, ευλάβεια, συναίσθηση και ταπείνωση.
Αρχικά,
ενώνουμε τα τρία πρώτα δάκτυλα του δεξιού χεριού, ομολογώντας έτσι την
πίστη μας σ' ένα Θεό, που είναι ταυτόχρονα και τρία πρόσωπα, ο Πατήρ, ο
Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Τα άλλα δύο δάκτυλα, που ακουμπούν στην παλάμη,
συμβολίζουν τις δύο φύσεις και δύο ενέργειες του Κυρίου μας Ιησού
Χριστού, δηλαδή τη θεία και την ανθρώπινη. Μ' αυτό τον τρόπο κάνουμε μια
συμβολική ομολογία της ορθοδόξου πίστεώς μας, που θεμέλιό της αποτελεί
το τριαδολογικό δόγμα.
Μετά φέρνουμε το χέρι στο μέτωπο, τη σωματική περιοχή της διανοητικής λειτουργίας, φανερώνοντας έτσι ότι αγαπούμε το Θεό με όλη τη διάνοιά μας και Του αφιερώνουμε όλες τις σκέψεις μας. Το χέρι έρχεται κατόπιν στην κοιλιά. Έτσι δηλώνουμε συμβολικά ότι προσφέρουμε στον Κύριο όλες τις επιθυμίες μας και όλα τα συναισθήματά μας.
Τέλος, φέρνουμε το χέρι στους ώμους, πρώτα στο δεξιό και μετά στον αριστερό, ομολογώντας έτσι ότι κάθε σωματική μας δραστηριότητα Του ανήκει. Ομολογούμε επίσης, ότι σαν αληθινοί χριστιανοί φέρουμε στους ώμους το σταυρό που συνεπάγεται η χριστιανική ζωή, όπως και κάθε άλλο σταυρό (=δοκιμασία) επιτρέψει ο Κύριος. Άλλωστε πρώτος ο Χριστός σήκωσε το Σταυρό του στους ώμους Του.
Μετά φέρνουμε το χέρι στο μέτωπο, τη σωματική περιοχή της διανοητικής λειτουργίας, φανερώνοντας έτσι ότι αγαπούμε το Θεό με όλη τη διάνοιά μας και Του αφιερώνουμε όλες τις σκέψεις μας. Το χέρι έρχεται κατόπιν στην κοιλιά. Έτσι δηλώνουμε συμβολικά ότι προσφέρουμε στον Κύριο όλες τις επιθυμίες μας και όλα τα συναισθήματά μας.
Τέλος, φέρνουμε το χέρι στους ώμους, πρώτα στο δεξιό και μετά στον αριστερό, ομολογώντας έτσι ότι κάθε σωματική μας δραστηριότητα Του ανήκει. Ομολογούμε επίσης, ότι σαν αληθινοί χριστιανοί φέρουμε στους ώμους το σταυρό που συνεπάγεται η χριστιανική ζωή, όπως και κάθε άλλο σταυρό (=δοκιμασία) επιτρέψει ο Κύριος. Άλλωστε πρώτος ο Χριστός σήκωσε το Σταυρό του στους ώμους Του.
Μια άλλη, συμπληρωματική ερμηνεία, μας δίνει στην πέμπτη διδαχή του ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:
«Ακούσατε, χριστιανοί μου, πως πρέπει να γίνεται ο Σταυρός και τι σημαίνει. Μας λέγει το άγιον Ευαγγέλιον πως η αγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερον από τους αγγέλους. Τι πρέπει να κάμεις και εσύ; Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν το χέρι σου και, μην ημπορώντας να ανεβείς εις τον ουρανόν να προσκύνησεις, βάνεις το χέρι σου εις το κεφάλι σου, διότι το κεφάλι σου είναι στρογγυλό και φανερώνει τον ουρανόν, και λέγεις με το στόμα: Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την Αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την αγίαν Τριάδα. Και καθώς αυτά τα δάκτυλα είναι τρία -είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί- έτσι είναι και η αγία Τριάς, ο Θεός, τρία πρόσωπα και ένας μόνος Θεός. Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι σου και το βάνεις εις την κοιλίαν σου και λέγεις: Σε προσκυνώ και σε λατρεύω, Κύριέ μου, ότι κατεδέχθης και εσαρκώθης εις την κοιλίαν της Θεοτόκου διά τας αμαρτίας μας. Το βάζεις πάλιν εις τον δεξιόν σου ώμον και λέγεις: Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχωρήσεις και να με βάλεις εις τα δεξιά με τους δικαίους. Βάνοντάς το πάλι εις τον αριστερόν ώμον, λέγεις: Σε παρακαλώ, Κύριε μου, μη με βάλεις εις τα αριστερά με τους αμαρτωλούς. Έπειτα, κύπτοντας κάτω εις την γην: Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω ότι, καθώς εβάλθηκες εις τον τάφον, έτσι θα βαλθώ και εγώ. Και όταν σηκώνεσαι ορθός, φανερώνεις την Ανάστασιν, και λέγεις: Σε δοξάζω, Κύριε μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, πως αναστήθηκες από τους νεκρούς, διά να μας χαρίσεις την ζωήν την αιώνιον. Αυτό σημαίνει ο Πανάγιος Σταυρός».
«Ακούσατε, χριστιανοί μου, πως πρέπει να γίνεται ο Σταυρός και τι σημαίνει. Μας λέγει το άγιον Ευαγγέλιον πως η αγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερον από τους αγγέλους. Τι πρέπει να κάμεις και εσύ; Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν το χέρι σου και, μην ημπορώντας να ανεβείς εις τον ουρανόν να προσκύνησεις, βάνεις το χέρι σου εις το κεφάλι σου, διότι το κεφάλι σου είναι στρογγυλό και φανερώνει τον ουρανόν, και λέγεις με το στόμα: Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την Αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την αγίαν Τριάδα. Και καθώς αυτά τα δάκτυλα είναι τρία -είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί- έτσι είναι και η αγία Τριάς, ο Θεός, τρία πρόσωπα και ένας μόνος Θεός. Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι σου και το βάνεις εις την κοιλίαν σου και λέγεις: Σε προσκυνώ και σε λατρεύω, Κύριέ μου, ότι κατεδέχθης και εσαρκώθης εις την κοιλίαν της Θεοτόκου διά τας αμαρτίας μας. Το βάζεις πάλιν εις τον δεξιόν σου ώμον και λέγεις: Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχωρήσεις και να με βάλεις εις τα δεξιά με τους δικαίους. Βάνοντάς το πάλι εις τον αριστερόν ώμον, λέγεις: Σε παρακαλώ, Κύριε μου, μη με βάλεις εις τα αριστερά με τους αμαρτωλούς. Έπειτα, κύπτοντας κάτω εις την γην: Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω ότι, καθώς εβάλθηκες εις τον τάφον, έτσι θα βαλθώ και εγώ. Και όταν σηκώνεσαι ορθός, φανερώνεις την Ανάστασιν, και λέγεις: Σε δοξάζω, Κύριε μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, πως αναστήθηκες από τους νεκρούς, διά να μας χαρίσεις την ζωήν την αιώνιον. Αυτό σημαίνει ο Πανάγιος Σταυρός».
Κάνοντας
λοιπόν σωστά το σημείο του Σταυρού, με πίστη και ευλάβεια, αναμφίβολα ο
Τίμιος Σταυρός θα είναι το φυλακτήριο μας και η ενίσχυση μας στον
πνευματικό μας αγώνα και στις θλίψεις και δοκιμασίες της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου